Weer vele avonturen!

Hey hallo allemaal!

Daar zijn we weer! Het is weer even een tijdje geleden dat ik wat van me heb laten horen, dus het is weer tijd voor een nieuwe update!

Om terug te gaan naar mijn vorige verhaal, zou ik die zaterdag het busje van het vliegveld ophalen. Die jongen waar ik het busje, Desparado, van heb gekocht zou die dag terug naar huis vertrekken, dus vandaar dat we op het vliegveld hadden afgesproken. Na die jongen afgezet te hebben op het vliegveld was de van eindelijk van mij! Het enige kleine probleempje was dat ik er alleen nog maar 1 keer een paar minuutjes in gereden heb, dus ik wist maar half hoe alles werkte enzo. Het eerste ritje naar het tankstation was dan ook geen pretje! Ik had geen tijd om al mijn spiegels goed te zetten, omdat ik daar geen tijd voor had op het vliegveld, dus ik kon het verkeer maar half zien. Ik wist niet welke kant ik op moest, dus ik reed maar ergens naar toe en er waren nog meer kleine dingetjes. Ik heb die 15 minuten echt met zweet op m'n voor hoofd gereden, maar we zijn veilig op het tankstation aangekomen, waar ik eerst heb zitten uitblazen. Na bijgekomen te zijn, ben ik de spiegels goed gaan zetten, gaan tanken en de route gaan uitstippelen waar ik heen moest. Na dat allemaal gedaan te hebben, ging ik met een veel beter gevoel de weg weer op.
Mijn eerste slaapplaats voor de nacht was net buiten de drukke stad Brisbane op een plaats waar je je boot te water kan laten. Het is wel apart alleen slapen in de van. Je hoort van alles om je heen en je hoort geluiden die je in een hostel niet hoort, maar goed ik ben de nacht goed doorgekomen. Het viel uiteindelijk allemaal wel mee.
De volgende dag ben ik verder naar het zuiden gaan rijden, omdat ik Joel moest gaan ophalen op de Gold Coast. De rit over de snelweg verliep zonder problemen, maar toen ik midden in het centrum van Surfers Paradise stond, had ik het eerste grote probleem. Ik stond voor een stoplicht te wachten en wilde wegrijden bij het groene licht, valt de motor uit. Ok kan gebeuren, opnieuw starten en weer verder, maar dat liep toch echt anders. Ik kreeg hem voor geen mogelijkheid meer gestart. Stond ik daar, midden op de weg het verkeer op te houden. Heb ik weer... Gelukkig waren er wat aardige mensen die in de regen me van de weg afgeduwd hebben, zodat ik op een parkeerplek kon bekijken wat er aan de hand was. Uiteindelijk weet ik nog steeds niet waarom die uitviel, maar na 15 minuten rust startte die gewoon weer. Na de auto buitend de stad geparkeerd te hebben, ben ik wat gaan winkelen en daarna ben ik naar een slaapplaats opzoek gegaan. Dat werd een parkeerplaats in een plaatsje onder Surfers, waar ook een camping in de buurt was, waar ik dan een douche kon nemen. 's Avonds ben ik de camping binnen gelopen om een gratis douche te nemen, maar dat verliep ook al niet zo makkelijk. Ze werkte daar met codes op de deur die ik natuurlijk niet had, dus ik moest wat anders verzinnen. Na een paar minuten kwam er een oudere mevrouw die naar binnen ging, dus ik ben achter haar naar binnen gegaan en op deze manier had ik toch nog mijn gratis warme douche.
Die maandag zou ik Joel van het vliegveld in Bilinga ophalen. Het was al de hele dag honde weer over heel de Gold Coast, wat de dag niet leuker maakte. Na me heel de dag in de regen verveeld te hebben, mocht ik dan eindelijk aan het eind van de middag naar het vliegveld. Op het vliegveld heb ik een hele tijd gewacht, maar geen Joel. Is het zo dat zijn vliegtuig naar Brisbane is gestuurd om daar te landen vanwege het slechte weer in Bilinga. Mijn dag werd er niet veel beter op in ieder geval, dus ik ben van het vliegveld afgegaan om wat te gaan eten terwijl Joel de gratis bus zou nemen naar Bilinga. Dat zou dan zo'n twee uur gaan duren. Het vervelende was dat het vliegtuig na zijn vliegtuig wel gewoon geland is in Bilinga en daarna zijn alle vliegtuigen gewoon geland, dus hij had gewoon pech. Een paar uur verder zaten we dan eindelijk samen in het busje en zijn we opzoek gegaan naar een slaap plaats.
Na de nacht samen in het busje doorgebracht te hebben, zijn we de volgende dag de registratie gaan regelen. Dat ging ook allemaal wat moeilijker dan we gedacht hadden en Joel had ook nog eens de sleutels in de auto laten liggen, dus dat ging weer lekker. Gelukkig was er een raam open, waar ik net met mijn arm door kon om de deur te openen. Na alles op papier te hebben, zijn we omgekeerd om terug naar het noorden te rijden. In Brisbane heb ik mijn post opgehaald en in Red Cliff hebben we de nacht doorgebracht.
Vanaf die tijd hebben we samen ziek in de van gelegen. Joel kwam al ziek over uit Nieuw Zeeland en waarschijnlijk heeft hij dat aan mij overgebracht, dus we hebben 3 tot 4 dagen meerendeel met erge hoofdpijn plat gelegen. Toen we weer beter waren zijn we weer op pad gegaan en het was eindelijk weer wat beter weer, dus dat ziek zijn was allemaal neit zo erg. Het eerst volgende wat we hebben gedaan is Australia Zoo. Dat is de dierentuin van Crocodile Hunter Steve Erwin. Het was erg indrukwekkend om te zien, niet vanwege de vele krokodillen ofzo, maar vanwege het grote krokodillen stadion, waar ze show's in deden. Verder was het niet echt zo bijzonder. De dierentuinen zijn hier wel wat anders dan in Nederland, maar het komt allemaal op het zelfde neer, maar je kan er maar geweest zijn.
Verder rijden we van plaats naar plaats richting het noorden en zijn we bijna iedere dag opzoek naar een slaapplaats. Het weer wisselt zich af met mooie dagen en vandaag weer regen, maar ik mag niet klagen als ik de verhalen uit Nederland hoor :) Met de van gaat het ook nog steeds goed. Hij valt af en toe uit, maar goed we hebben hem nu aardig onder controle.
Afgelopen weekend ben ik op Fraser Island geweest. Zonder Joel, want die wilde zijn geld sparen voor de Withsunday's, dus zie zou die paar dagen op de van passen. Zaterdag morgen moest ik al vroeg op om op tijd bij het hostel te zijn die het organiseert. We moesten alles checken van de auto tot de keukengerei. Na alles bepakt te hebben gingen we dan eindelijk op pad. Na de boot genoemen te hebben, stonden we dan op Fraser Island, het grootste zand eiland in Australie. Als eerste zijn we gaan rijden naar de populairste atractie op Fraser Island, Lake Mckenzie. Het meer is dan ook adem benemend! Een wit strand met helder blauw water, palmbomen... echt een paradijs, alleen jammer van de vele touristen. Na daar wat op het strand gelegen te hebben, zijn we verder naar het noorden gaan rijden. In de buurt van het schipwrak zijn we ons kamp gaan opbouwen. Na dat gedaan te hebben zijn we in de schemer naar het schipwrak toe gereden om wat foto's te maken, komt een meisje van de groep rennend terug met de boodschap dat er een dingo in het schipwrak zit. Voor de mensen die niet weten wat een dingo is: het is een hond, alleen dan wild, dus oppassen! dat was dus voor ons een teken om terug in de auto te stappen en terug te rijden naar het kamp, maar het was te donker om in een keer het kamp terug te vinden, maar we hebben na wat zoeken ons kamp weer terug gevonden. Daar lekker gekookt en dat was echt goed te doen. Geen worstjes ofzo, nee gewoon aardappels met sla en steak. De volgende dag hebben we weer van alles bekeken op het eiland. We zijn naar het noordelijkste puntje Indian Head gereden. We mochten niet verder dan dat, dus we zijn een grote wandeling gana maken over het strand nara de Champange Pools. Niet erg indrukwekkend. Daarna zijn we weer terug naar beneden gaan rijden en zijn we nog gestopt bij Eli Creek, een heldere rivier, en weer verder naar het zuiden hebben we ons kamp weer op gezet, waar we rijst met kip en groente gegeten hebben. Voordat we wilde gaan koken, kwamen er twee dingo's door ons kamp gelopen, dus dat was even oppassen geblazen, maar ze liepen gauw door naar het andere kampvan een andere groep van ons, waar de dingo's uiteindelijk eieren wisten te stelen. De laatste morgen zijn we nog naar Lake Wabby gegaan en daarna zijn we weer terug naar het hostel gegaan.

Na de leuke ervaring op Fraser Island ben ik weer blij dat ik van al dat zand verlost ben. Het zand zat dan ook echt overal!
Maar ik moet er weer vandoor, want de tijd is op! Spreek jullie snel weer met nieuwe avonturen!

Dikke kus,
Natasja