oh oh oh.... - Reisverslag uit Tennant Creek, Australië van Natasja Hagenaar - WaarBenJij.nu oh oh oh.... - Reisverslag uit Tennant Creek, Australië van Natasja Hagenaar - WaarBenJij.nu

oh oh oh....

Door: Natasja

Blijf op de hoogte en volg Natasja

19 November 2007 | Australië, Tennant Creek

Zo dit keer heeft het in ieder geval niet zo lang geduurd voor een nieuw verhaal haha, maar hier zit wat achter maar daar kom ik wat later op terug.

Eerst wil ik jullie vertellen dat we afgelopen woensdag gestopt zijn met werken op de bananen farm in Tully. In het laatste weekend in Tully heb ik een heel actief weekend gehad. Als eerste ben ik die zaterdag gaan skydiven!!! Je kunt het geloven of niet, maar ik heb het echt gedaan en het was echt waanzinnig! Ik kan helaas geen foto's plaatsen, want ik heb een kleine video van de skydive, maar als jullie willen kunnen jullie hem allemaal komen bekijken als ik weer thuis ben! Ik ben van 14.000ft uit het vliegtuig gegooid, wat erg koud was daar boven de wolken en binnen 5 min. stond ik alweer op de grond, dus dat viel allemaal erg mee. Ik heb niet gegild ofzo, daarvoor was het te snel over, maar ik had wel de hele weg een big smile op m'n gezicht, waar je van kan uit maken dat ik er erg van genoten heb! Eenmaal op de grond had ik toch wel knikkende knieeen, maar daar hadden de andere ook last van. Voor de rest had je een erg mooi uitzicht over Mission Beach, wat tevens ook het laatste was, maar goed...
Die zondag ben ik een andere uitdaging aan gegaan. Ik heb wat rafting gedaan op de Tully river!!! Na wat oefenen op rustig water was het tijd voor de eerste versnelling en voor ik het wist lag ik al uit de boot. Een Duitse jongen voor mij viel achter over waardoor ik de boot niet meer kon vasthouden, dus ik kwam onder de boot terecht en heb een eindje gezwommen. Het is uiteindelijk goed afgelopen en kon ik weer terug mijn eigen boot in. Voor de rest van de morgen heb ik mezelf in de boot kunnen houden, dus dat was wel goed. Na wat lunch naar binnen gewerkt te hebben, zijn we weer verder gaan varen. Halverwege kwamen we in een grade 4, wat een goede stroomversnelling is en niet een goede plaats is om uit de boot te vallen met al die rotsen, waar we in een surf terecht kwamen. Dat wil zeggen dat je na een kleine waterval niet meer onder de waterval vandaan komt, je wordt iedere keer terug gezogen. Dat was een enge ervaring. Halverwege waren we een jongen kwijt uit de boot, maar die is gelukkig goed uit het water gekomen, en ik met twee andere Duitse meisje, een Duitse jongen en onze guide moesetn de boot daar uit zien te krijgen. De boot wilde iedere keer omvallen dus onze guide schreeuwde de hele tijd: NAAR LINKS, NAAR RECHT, zodat we de boot in balans konden houden. Na een paar zenuachtige minuten kwamen we er toch ongeschonden uit. Op die ene jongen na zaten we met z'n allen nog in de boot en wij drie dames hadden allen nog onze peddels, dus dat was erg goed, zodat we ons zelf daar uit konden peddelen. Achteraf bleek het gewoon stomme pech te zijn en onze guide had zelf nog nooit zoiets meegemaakt, dus het was voor hem ook een uitdaging, maar we hebben het er goed van afgebracht en konden met z'n allen verder varen. Onderweg nog gestopt om van een hoge rots in het water te springen, wat erg leuk was, en zo zijn we veilig aangekomen aan het einde waar we de boot weer in moesten laden.
Het is een heel geslaafd weekend geworden, ook al was het raften veel enger dan het skydiven, maar goed we staan weer velig met beide beentjes op de grond!

Nadat we afgelopen woendsdag gestopt waren met werken zijn we gelijk naar het zuiden gaan rijden, naar Townsville, zodat we de dag daarna de outback in konden. Dat is een paar dag goed gegaan, de van werkte goed genoeg water enz, geen verdere problemen, tot gister morgen. Die avond daarvoor hadden we ergen gegeten en moesten we nog 50 km door het donker naar een rust plek waar je kan overnachten. Ik had al een paar keer gezegd dat het niet veilig is om in het donker te rijden met al die kangaroes hier, maar goed het was nog een klein stukje en ik reed. Net 10 km voor onze stop plaats, zien we beide niet op tijd de al dode kangaroo op de weg liggen, dus ik was te laat om het te ontwijken, dus reed ik er over heel. Dat was geen goed idee. De moter warmde zichg gelijk heel erg hoog op, dus we konden het net op tijd maken tot onze stopplaats. Het was al donker, dus konden we niet veel doen dan slapen en 's morgens kijken of we iets kunnen vinden. Joel heeft wel een beetje verstand van auto's, maar is geen automonteur, dus na weer wat water in de radiator gegooid te hebben en de olie gechecked te hebben, zijn we weer op weg gegaan. Na 5km was de van al weer helemaal overhit, dus dat was geen goed teken. We zijn toen omgedraaid en terug naar de plaats gaan rijden waar we die avond waren, dat ia de dichts bijzijnde plaats die er is. Vandaar zouden we dan wel iets kunnen regelen, maar dat plaatsje haalden we al niet! Om de zoveel km moesten we de van stoppen om de motor af te laten koelen en op een gegeven moment wilde de motor zelf niet meer startten. Daar sta je dan, echt met niks om je heen 18km voor dat plaatsje en maar een paar auto's die je passeren. De eerste beste auto aangehouden en gevraagd of ze ons konden helpen. dat konden ze niet echtm omdat ze daar niet de goede auto voor hadden, maar ze konden ons wel naar het plaatsje Tennat Creek brengen, wat zo'n 35km verder naar het zuiden ligt, waar we iets konden gaan regelen, dus de van daar laten staan en hier wat gaan regelen. Uiteindelijk de takelwagen besteld en in een uur was de van weer bij ons. We zitten nu in een caravan op een caravaan park, dus jullie hoeven zich geen zorgen om mij te maken dat doe ik zelf wel... haha.
Wat is dan het andere plan? Tja we zijn er over na aan het denken. De auto ondergaat nu momenteel een check, maar waarschijnlijk is de motor kapot en de waterpomp is kapot, waarschijnlijk allemaal door die stomme kangaroo, maar dat gaat ons waarschijnlijk te veel kosten en te lang duren om de onderdelen hier te krijgen dus we gaan de van hier waarschijnlijk verkopen. We willen hier niet al te lang meer blijven met al die aboriginals om ons heen. Rare mensen zijn dat. Het is soms moeilijk te onderscheiden of het een man of een vrouw is want ze hebben beide baarden, maar goed... Dus we zijn nu iets aan het proberen om naar Alice Springs te komen. Het wordt waarschijnlijk de bus, maar misschien kunnen we hier een auto kopen of huren, dus we zullen zien.

Verder weet ik niet hoe dit gaat lopen, maar dat laat ik jullie de volgende keer natuurlijk allemaal weer weten! Maar ik ben veilig, met weer een nieuw avontuur, maar het is hier in het noorden echt te warm en al die vliegen.. verschrikkelijk! Maar goed dat hoort bij de outback, dus dat moet je er maar bij nemen.

Ik ga weer verder iets regelen en brneg jullie snel weer op de hoogte!

DE GROETEN UIT DE OUTBACK! haha

Liefs,
Natasja

  • 19 November 2007 - 09:53

    Ruud:

    Beste Natas,

    Zeggeuh, je beleeft wel enge dingen hoor.
    Maar toch benijd ik je wel. (zou ik ook wel willen.
    Hoe ziet nu je verdere planning er uit, kom je nog wel terug of blijf je....

    Harstikke leuk om iets van je te horen.

    groet

  • 19 November 2007 - 19:08

    Henri:

    natas we zitten allemaal met smak op je te wagten:P ;) mare et belangrijkste is dat je et erg goed naar he zin heb en dat je maar veel lol en spectaculere dingen mag meemaken en nog heel veel succes in de outback;) ik hoop dat je tog wel weer naar het koude nederland kan komen maar dat zien we wel weer veel plezier en doe voorzichtig he;) grr ou giessenburg en kusje van mij
    DOEG

  • 19 November 2007 - 20:02

    Glenn En Kitty:

    je hebt weer zat meegemaakt gelukkig ben je daar niet alleen en sla joel jouw er wel doorheen ben blij dat ik met beide benen op de grond blijf staan we zijn blioj dat je het verder naar je(jullie) zin heb(ben)t

    we kijken uit naar je volgende verhaal

    groetjes glenn en kitty

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Natasja

Vanaf 3 mei zal ik voor 11 maanden in Down Under vertoeven! Ik wil zoveel mogelijk van Australië en Nieuw Zeeland gaan zien en ontdekken in die 11 maanden en natuurlijk ga ik de gekste dingen daar allemaal uitproberen! Of ik dat ook allemaal durf... dat zien we dan wel weer :D Natuurlijk ga ik jullie daar allemaal van op de hoogte houden en ik zou het leuk vinden als jullie mij ook een beetje op de hoogte kunnen houden van wat er hier in dit "kippe landje" allemaal gebeurd! Groetjes en liefs, Natasja

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 50
Totaal aantal bezoekers 21590

Voorgaande reizen:

03 Mei 2007 - 30 November -0001

Mijn eerste reis

Landen bezocht: