Laatste bericht uit Nieuw Zeeland

Jah jullie lezen het goed, dit is mijn laatste bericht uit Nieuw Zeeland :(. Vanaf volgende week ben ik weer in Australie te vinden! De tijd vliegt echt om, het is niet te geloven...

Na het relaxte en sportieve weekend in Hanmer Springs en Christchurch, was het weer tijd voor een week hard werken. Een wasje hier en een afwasje daar, wat stofzuigen hier en wat vegen daar, wat mooi weer hier en wat slecht daar, blah blah blah, ach jah het hoorde er weer allemaal bij. Maar de weken duren maar kort als je iedere dag uitslaapt tot 9:30 en in de meeste weekenden al op vrijdag vertrekt, dus neem dat klagen van mij niet te serieus hehe :)
Maar na 4 "werkdagen" is de week alweer voorbijen is het weer weekend. Dan is het weer tijd voor leuke dingen!
Het weekend voor het afgelopen weekend zijn we ook weer op vrijdag vertrokken. Dus na 4 dagen werken was het weer tijd om de spullen te pakken. Joel moest vrijdag morgen eerst nog werken, dus ik had alvast zijn tas ingepakt. Om half 12 kwam hij weer thuis en toen zijn we eerst een cadeautje voor zijn moeder wezen kopen, omdat ze jarig was, een lekker dikke vette chocolade taart met een grote reep chocola, een loterij ticket en wat scratchies. Na haar gefeliciteerd te hebben en de cadeaus gegeven te hebben in haar lunchpauze, zijn we opweg gegaan naar Timaru. Daar wonen Joel's opa en oma. Zijn oma ligt al bijna 2 maanden in het ziekenhuis met een ernstige ziekte, dus hij wilde gaan kijken hoe het nu met haar was en we hadden daarnaast tijd genoeg om dingen in de buurt te zien. Na een rit van ongeveer 6 uur kwamen we aan in Timaru. Daar zijn we eerst naar het huis van zijn opa en oma gereden om onze spullen af te zetten, want we mochten daar blijven slapen, wat natuurlijk lekker goedkoop was. Omdat het al wat later in de avond was, zijn we eerst zijn oma wezen opzoeken in het ziekenhuis. De ziekenhuizen zien er hier ongeveer hetzelfde eruit als in Nederland, maar ik hoop ook hier dat ik er niet in terecht kom. Na een uurtje op bezoek te zijn geweest, zijn we weer weg gegaan. Joel zei dat ze er erg goed uitzag nu, ze zat normaal in bed en ze sprak, dus dat was een goed teken na al die slechte verhalen die ik over haar gehoord had voordat we daar naar toe gingen. Onderweg hebben we snel wat eten gehaald, want dat hadden we onderweg nog niet gedaan, en dat hebben we bij zijn opa en zijn tante, die over gekomen is uit Australie om op Joel's opa te passen, in het huis op gegeten. Daarna heb ik een douche genomen en zijn we naar bed gegaan, want van die lange ritten hier wordt je aardig moe.
De volgende dag zijn we vroeg op gestaan om wat een ritje in de omgeving te maken. We zijn eerst naar beneden langs Waimate gegaan en vandaar rechtsaf het binnenland in. Joel noemde het het meeren rondje, omdat er een aantal meren langs de weg liggen. Het was helaas erg mistig het eerste gedeelte, waardoor we niet zo veel hebben kunnen zien. Maar het was opzich al mooi al de bevroren en besneeuwde bomen enzo. In Omarema was het weer weer beter, maar zodra we weer wat hoger de bergen in ging werd het weer slechter, dus bij Twizel hebben we maar besloten om niet de route naar de hoogte berg in Nieuw Zeeland, genaamd Mount Cook, te nemen, omdat je er bijna 2 uur over doet heen en terug en door de mist kon je het toch niet zien, dus dat zou weg gegooide tijd zijn. We zijn toen maar doorgereden naar Lake Tekapo. Daar was het gelukkig wel mooi weer, waardoor je een geweldig uitzicht had over het meer. Omdat we niet naar Mount Cook geweest waren hadden we wat tijd over en hadden we het idee om weer te gaan schaatsen, maar de ijsbaan was gesloten voor schaatsers, omdat er ijshockey wedstrijden gespeeld werden. Het waren zelf gemaakte teams, met jonge en oude spelers, maar ze speelde wel in competitie vorm, dus we hebben toen maar naar een wedstrijd staan kijken. Het was wel leuk om te zien en de ijsbaan lag in de open natuur, maar het was ook ijskoud daar. Halverwege maar een lekker warme kop chocolade melk genomen. Weer opgewarmd zijn we de auto weer ingestapt en zijn we naar een populaire kerk in het plaatsje Tekapo gereden. Het is vooral een populaire kerk voor mensen die willen trouwen en ik weet wel waarom... wat een uitzicht... We hebben ook nog een meisje in bruidsjurk gezien die foto's kwam maken voor haar bruiloft. Daarna hebben we een stenenbeeld van een schapenherdershond gezien, wat erg symbolisch is voor deze plaats. Vanaf Lake Tekapo kon je als het goed was wel Mount Cook zien, maar het was wel van een aardig afstandje, maar goed we hebben het gezien. Na genoeg gezien te hebben zijn we weer terug gaan rijden naar Timaru, wat trouwens een plaatsje is met heel veel heuvels. 's Avonds zijn we weer op zoek gegaan naar een leuk cafe om de belangrijke rugby wedtrijd tussen Nieuw Zeeland en Australie op groot scherm te bekijken. Het ging om de beker, dus het was een goed potje rugby om te zien. Nieuw Zeeland heeft uiteindelijk de beker gewonnen en dat is maar goed ook denk ik. Weer in het huis hebben we nog wat netbal op tv gekeken, wat tevens ook een belanrijke wedstrijd om de beker was tussen Australie en Nieuw Zeeland. Netbal lijkt erg op korfbal, maar het is net iets anders, maar het schijnt hier erg populair te zijn. En ook in deze sport heeft Nieuw Zeeland de beker gewonnen.
De volgende dag zijn we nog even langs Joel's oma gegaan in het ziekenhuis en daarna zijn we weer op weg gegaan naar Westport.

Dit weekend stelde niet zo veel voor, maar we hebben weer wat dingen gezien en mee gemaak en het was leuk om wat familie van Joel te ontmoeten.

Na weer een week "hard" werken was het weer tijd voor het weekend. En afgelopen weekend hebben we het leukste sportieve ding gedaan van mijn verblijf hier in Nieuw Zeeland. We zijn gaan snowboarden! Ook al was het maar 1 halve dag het was genoeg en hebben het erg goed naar ons zin gehad. Afgelopen vrijdag zijn we voor de verandering een keer thuis gebleven en hebben we een zonsondergang gezien en een film gekeken en zaterdag morgen zijn we op pad gegaan naar het skigebied. We zijn in de buurt van St. Arnaud naar de Rainbow Skifields gegaan. Hetwas goed weer, dus we konden met de auto de berg oprijden. Op sommige punten konden we het net redden, omdat het aardig steil was, maar we zijn veilig boven aangekomen. Daar eerst wat gegeten en daarna zijn we onze skipassen en snowboard en schoenen huur en voor mij een broek gaan betalen. Mijn teller kwam uit op 90 dollar, wat zo rond de 50 euro uitkomt in euro's, dus dat is niks. Het is echt een geweldig land... :) Na alles op een aan te hebben gedaan, zijn we eerst begonnen in de babyweide. Voor mij is het de tweede keer na een week les in Oostenrijk vorig jaar en voor Joel was het de eerste keer dat hij ging snowboarden. Hij heeft wel vaker geskied en geskateboard, dus daar had hij wel een beetje profeit van. Ik heb een klein beetje de basis dingen laten zien, wat remmen betreft, en voor de rest heeft hij het helmaal zelf gedaan. Na een tijdje zijn we naar de beginners baan gegaan, waar we met een sleepjes lift omhoog moesten. Ik heb daar niet zo'n goede ervaring mee, dus het was zien hoe het dit keer ging. Nou de eerste keer lag ik gelijk in het begin al onderuit hehe de tweede keer ging gelukkig wel goed, maar het is vrij pittig om je eraan vast te houden in iedergeval bij deze, vooral het laatste stukje van deze piste dat was aardig steil. Het snowboarden ging eigenlijk boven verwachting. In Oostenrijk kon ik al bochtjes draaien enzo, maar ik viel nogal vaak, maar dit keer ging bijna alles perfect. Ik kreeg zelfs een compliment van de man die bij de sleepjes lift hielp. Hij zij dat ik aardig goed kon snowboarden voor de aantal keer dat ik op een snowboard heb gestaan, dus dat deed me wel weer goed :p Met Joel ging het ook steeds beter. Hij begon uit zich zelf ook al bochtjes te draaien, maar viel nog al veel wat hem een beetje frustreerde. Maar hij deed het echt niet slecht voor de eerste keer. Dus dat was een heel leuk middagje uit!
Zondag zijn we naar Greymouth gegaan om wat te gaan shoppen. Dat duurde niet zo lang, want ze hadden niet zo veel. Daarna zijn we naar een populaire attractie gegaan, genaamd Shantytown. Het is een park met heel veel dingen van vroeger, zoals een stoomtrein, oude huizen, oude rijtuigen, oude gebouwen, zoals een school, ziekenhuis, postkantoor, winkels, brandweer enz enz, maar dan alles uit de tijd van toen. Wat ze voeger allemaal gebruikte en wat voor kleren ze draagde enz. Dat was wel grappig om te zien en het was die dag nog gratis ook! We hadden geluk...

Het dagje snowboarden beviel ons zo goed dat we, als het mee zit met het weer enzo, aankomend weekend weer een dagje gaan snowboarden om mijn vakantie hier in Nieuw Zeeland af te gaan sluiten. Ik vertrek namelijk aanstaande zondag weer terug naar Australie, met als plan om daar werk te zoeken voor 2/3 weken, of dat gaat lukken dat zien we dan wel weer,totdat Joel ook overkomt naar Australie. We hopen daar een auto of een (camper)van te kopen en rond te gaan touren door Australie. Vanaf volgende week ben ik ook gewoon weer te breiken op mijn Australische telefoon voor de mensen die willen bellen of zo.

Dit was het weer voor deze keer. De volgende keer weer een bericht met sterke verhalen vanuit Down Under!

Dikke kus,
Natasja

Ow, bijna vergeten... Ik heb er ook weer foto's op gezet van Nieuw Zeeland! Veel kijk plezier!